Zamek Grodno, Sztolnie Walim. Twierdza Srebrna Góra.

Sobota 28 maj 2016
Zamek Grodno, Sztolnie Walim Twierdza Srebrna Góra.
Rano szybkie śniadanko chcę wyjechać z parkingu nim go otworzą, żeby mnie nie skasowali za postój. Jadę w kierunku Zamku Grodno. Przejazd przez Wałbrzych jest koszmarny, wprawdzie jade obrzeżami, ale roboty drogowe sa co kawałek. Ulice  zniszczone dziura obok dziury.
Zamek Grodno wybudowany jest na szczycie wzgórza Choina (ok. 450 m n.p.m.) w północnej części Gór Sowich i wznosi się nad doliną Bystrzycy Świdnickiej (zwanej kiedyś Śląską Doliną).Jedna z legend podaje, że już w 800 r pewien angielski (!?) rycerz założył w tym miejscu czworoboczną strażnicę. Pierwszy zachowany dokument świadczący o istnieniu zamku pochodzi z 1315 r. W tym czasie podobnie jak niemal cała południowa część Dolnego śląska zamek stanowił własność utworzonego w 1290 r. księstwa świdnicko – jaworskiego. Za panowania Bolka II w I połowie XIV w. został rozbudowany zamek górny, który składał się z wieży obronnej, dwóch kamiennych budynków stanowiących pomieszczenia załogi, wieży bramnej, drewnianych zabudowań gospodarczych oraz dużego dziedzińca. Wszystko otoczone było murem obronnym. W XV w. była to siedziba rycerzy-rabusiów, którzy wraz ze swoimi drużynami trudnili się rozbojami i grabieżą. Od 1774 r zamek przestał być rezydencją magnacką, zamieszkiwała w nim tylko służba. Budowla popadała w ruinę w 1789 r zawaliła się początkowo część okalających ją murów, a potem południowa ściana gotyckiego dziedzińca i zachodnie skrzydło mieszkalne. W 1823 r okoliczni chłopi kupili zamek, aby go rozebrać i sprzedać uzyskany materiał budowlany. Jednak z inicjatywy historyka profesora Jana Gustawa Büschniga z Wrocławia, któremu sąd przyznał w 1824 r zamek w dożywotnie użytkowanie. Zamek Grodno został zabezpieczony przed dalszym zniszczeniem. Następcy profesora hrabia Fryderyk Burghaus w latach 1840÷1855 oraz baron Maksymilian Zeidlitz w latach 1860÷1907 przeprowadzili wiele prac adaptacyjnych zmieniających oblicze zamku i przystosowujące go do celów turystycznych (powstała restauracja, muzeum). Do wybuchu II wojny światowej Grodno było w posiadaniu rodziny Zeidlitz’ów. Dalsze zabiegi konserwatorskie miały miejsce po II wojnie światowej. Od 2009 roku zamek jest własnością gminy Walim.

Wejście na Zamek

Po zwiedzeniu Zamku jadę zwiedzić Sztolnie Walimskie.

Od 1943 roku w rejonie Gór Sowich Niemcy prowadzili zakrojone na szeroką skalę i z ogromnym rozmachem prace budowlane pod wspólnym kryptonimem „Riese” („Olbrzym”). Budowa nie została nigdy ukończona, a jej pozostałością jest szereg podziemnych kompleksów i budowli naziemnych do dziś owianych mgłą tajemnicy co do ich przeznaczenia.

Trzy wejścia wykute w skałach wschodniego zbocza wzniesienia Ostra (niem.Spitzenberg) prowadzą do równoległych sztolni oddalonych od siebie o około 45 m. Między nimi są usytuowane duże hale. Długość tuneli kompleksu Rzeczka wynosi 500 m (2500 m²; 14 000 m³). Nad ziemią zbudowano główną centralę telefoniczną,  której węzeł był większy niż wrocławski czy legnicki.

Niemieckie urządzenia czyszczące powietrze w sztolniach.

Nie widomo w jakim celu bunkry i hale pod ziemia ,mialy sluzyc Niemcom. Jedną z wersji jest to, ze miały być tu budowane elementy rakiet V1, której model w skali 1: 1 jest ustawiony w jednej z hal.

Po zwiedzeniu sztolni, jadę zwiedzić twierdzę Srebrną Górę.

Twierdzę Srebrnogórską zbudowano w XVIII w. według projektu - stworzonego przez pruskiego inżyniera Ludwika Wilhelma Regelera - a następnie zmodyfikowanego przez samego króla Fryderyka Wielkiego. Celem powstania twierdzy miała być zabezpieczenie militarne zdobytego przez Prusy (w 1740 r.) Śląska. Pod budowę fortyfikacji wybrano dwa górujące nad Przełęczą Srebrną (586 m n.p.m.) wzniesienia: Forteczną (Warowną) Górę (686 m n.p.m.) oraz Ostróg (627 m n.p.m.). Twierdza składa się z sześciu fortów. Budowa całego kompleksu przy pomocy 4 do 4,5 tys. robotników trwała 12 lat (1765–1777). Zakładano istnienie w tym miejscu garnizonu liczącego według różnych źródeł od 2,5 do 3,5 tys. żołnierzy. Lata świetności twierdzy trwały do 1800 roku, kiedy to zmarł Fryderyk Wilhelm II, jeden z największych jej zwolenników.

Twierdza składa się z sześciu fortów i kilku bastionów. Główny jej trzon tworzy zespół bastionów z donżonem w środku. Obiekt ten posiadał 151 pomieszczeń fortecznych (kazamat) rozmieszczonych na trzech kondygnacjach. Do pięciopoziomowych kazamat prowadzi osiem bram, w sieni znajdują się wydrążone stanowiska strzeleckie. Ogromne magazyny, studnia, zbrojownia, kaplica, więzienie, szpital, piekarnia, browar, warsztaty rzemieślnicze i prochownia czyniły fort całkowicie samodzielnym i samowystarczalnym – nagromadzone zapasy miały wystarczyć na 3-5 miesięcy oblężenia. W jego wnętrzu mieściło się 3756 żołnierzy, olbrzymie zapasy amunicji, opału i żywności. Do obrony służyły 264 działa i moździerze. W obrębie twierdzy wydrążono 9 studni, z których najgłębsze znajdowały się na terenie Fortu Ostróg (84 m) i donżonu (70 m).
Donżon – największy w Europie – składa się z 4 bastionów wieżowych o średnicy 60 m i murach 12-metrowej grubości każdy.
Parę zdjęć z Twierdzy.

Trasa którą przejechałem.

Wycieczka udana. Szkoda że długiego weekendu już w tym roku nie będzie.