Kurozwęki, dawnej także Kurolęki – dawne miasto, obecnie wieś. miasto szlacheckie lokowane w 1400 roku, położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wiślickim w województwie sandomierskim. Do 1870 miasto. Pierwsze wzmianki o Kurozwękach pochodzą z XIII wieku. Około drugiej połowy XIV w. Dobiesław z Kurozwęk wybudował drewniano-murowany zamek, siedzibę rodu Kurozwęckich. Początkowo miał on charakter obronny, był jednym z pierwszych murowanych zamków rycerskich w Polsce. Zamek później wielokrotnie przebudowywano, aż osiągnął obecną formę. Według miejscowej tradycji założycielem Kurozwęk miał być czeski rycerz Poraj Sławnikowic , brat św. Wojciecha. Od co najmniej XV w. Kurozwęki posiadały prawa miejskie. Dokładna data nadania praw nie jest znana. Przyjmuje się, że nastąpiło to przed 1400. Miasto było własnością Kurozwęckich, a później Lanckorońskich, Sołtysików i Popielów. Na przełomie XVII i XVIII w. było ośrodkiem kalwinizmu. Lanckorońscy na jakiś czas zamienili miejscowy kościół na zbór braci polskich.
W 1870 Kurozwęki utraciły prawa miejskie. Ostatnimi przedwojennymi właścicielami była rodzina Popielów od 1833 do 1944 roku. W latach 90. XX w. pałac w Kurozwękach wraz z otaczającymi go gruntami powrócił do swych prawowitych właścicieli – rodu Popielów herbu Sulima. Obecny właściciel pałacu, najmłodszy z rodu Popielów mieszka w dawnym budynku gospodarczym obok pałacu.
